Մարդու ուղեղի ամենանշանավոր հնարավորություններից մեկը՝ հասկանալ պատկերներ և նկարագրել դրանք։ Գերմանացի ֆիզիկոս՝ Վերներ հայզենբերգը մի անգամ ասել է, ՝«Երբ ես հանդիպեմ Աստծուն կհարցնեմ իրենից 2 բան`ինչու՞ հարաբերականություն և ինչու ՞ ցնցումներ։ Ես իսկապես հավատում եմ, որ նա պատասխան կունենա առաջինի համար»։
Ցնցումներ հասկացողությունը մաթեմատիկորեն հասկանալու նպատակով, արվեստը մեզ կօգնի տեսնելու դրա տեսքը։
1889 թվականի հունիսին Վան Գոգը նկարեց մի տեսարան, արևածագից առաջ; Իր «Ասղալից գիշեր» ստեղծագործության մեջ ՝ շրջանաձև վրձնահարվածները ստեղծում եմ գիշերային երկինք, ուրում առկա են աստղեր և ամպեր; Վան գոգը , և այլ իմպրեսիոնիստներ ներկայացնում են լույսը տարբեր կերպերով, քան նրանց նախնիները; Շարժման տպավորության էֆեկտը առաջանում է, լույսի և գույների փոխազդեցության շնորհիվ։ Երկու ցայտուն գույները միանգամից խառնվում են տեսողականում։ Bայց մեր ուղեղի առաջնային ստորաբաժանումը տեսնում է հակադրական գույները առանց խառնուրդի: Այս երկու մեկնաբանությունները միանգամից տեղի են ունենում, քանի որ շատ իմպրեսիոնիստների տպավորիչ գործերում, ստեղծագործությանը նայելիս պատկերները կարծես թարթվում եմ(շարժվոիւմ են) և տարօրինակ ճառագայթում։ Ահա թե ինչու շատ ստեղծագործողներ օգտագործում են մեծ վրձնահարվածներ, իրական շարժման տպավորություն թողնելու համար;
60 տարի անց ռուս մաթեմատիկոս Անդրեյ Կոլմոգորովը շարունակել է մաթեմատիկական հասկացողության մեջ ցնցումների հետազոտությունը։ Նա ենթադրում էր ցնցման հեղուկի էներգիայի երկարությունը Rով նշանակելու դեպքում, էներգիայի հզորությունը կփոխվի 5/3 աստիճան;
Փորձարարական չափումները Կոլմոգորովին ցույց են տվել ,որ ցնցումների հոսքի ճանապարհը զարմանալիորեն փակ է ,չնայած նրան, որ ֆիզիկայի մեև ցնցումների ամբողջովին նկարագրությունը մնացորդ է թողնում չլուծված խնդրում ։ Եթե առկա է ջրվեժի ներկայությունը ապա, ցնցումների հոսքը կատարվում է ինքնուրույն;
2004 թվականին օգտագործոլով Հաբլ աստղադիտակը գիտնականները տեսել են հեռավորության հորձանքները, պտտվող ամպերը և աստղերի շուրջ հավաքված գազը։
Եվ դա նրանց հիշեցրեց Վան Գոգի ՝Աստղալից գիշերը ստեղծագործության մասին։
Իսկ Իսպանիայի, Մեքսիկաի, և Անգլիայի մոտիվացված գիտնականները սկսեցին դետալ առ դետալ ուսումնասիրել Վան գոգի ստեղծագործությունը; Նրանք բացահայտեցին, որ այդ աշխատանքում առկա է ցնցումների հոսքի՝ կառուցվածք, որոնք որ Կոլմոգորովի հետազոտություններին մոտ էին;
Հետազոտողները նկարները թվայնացրին։
Մյուս նկարիչների ստեղծագործություններում, բնորդները առաջին անգամ նկարը տեսնելուց հետո հայտնվում են նույն ցնցման էմոցիայի մեջ, ինչպես Մունկի՝ Ճիչ նկարում։ Վանգոգը մեկն էր ով կարողացավ կտավին հաղորդել շարժում:
